(verse: PRoMete)
Hər sətir sanki bahalı bir almaz
İçimin dərinliklərindən yazıram almost
Kick snare, hi-hat, bir də bass
Bəs edir ki, mən yazım sətir və yazım səs
Amma bəs eləmir hərdən bir bitki
Qarşısı alınsın hansısa itki
Bu istedaddır, vərdiş yoxsa vergi
Kim bilir ki, ki, kim bilir ki,
Qara-qura vərəqləri toplasam yataq otaqımdan
Metenin səsi əskik olmaz qulağından
Bu mahnılar hərəsi bir uşağım
Mən tez-tez ata oluram
İlham pəriləri sevgililərim
Sətirlərin izləri həyatlarda dərin
Qayda-qanunlar maneələrdi
Amma çoxdan aşmışam bu çəpəri
(Nəqarət: PRoMete)
Həyat yoldur sonu görünməyən
Gedirəm mən üstündə sürətlə
De, kim var ki, əvəz edilməyən
Sadəcə addımla diqqətlə
(verse: PRoMete)
Neçə-neçə vərəqi qələmin diyircəyinə
Poligon elədim, səsim əsmədi
Nə canlı, nə də monoton tonumu dinləmiyib hələ heç kim
İlhamım elə həyatın özüdü
Onu gətirmir nə otlar, nə də ki, içki
Və o kəs ki, deyir ki, Mete indi bitirəcək sürəti
Qoy dinləsin gözünü açıb, üzünü aşağı əyəcəyi şiddəti
Səhnə darıxmır, əgər mən onda
Kütlə darıxmır, əgər mən onla
Əllər də havadadı, yellənir sağa-sola
Səhnədə Mete, mən hegemonam
(Nəqarət: PRoMete)
Həyat yoldur sonu görünməyən
Gedirəm mən üstündə sürətlə
De, kim var ki, əvəz edilməyən
Sadəcə addımla diqqətlə
