(verse: Qaraqan)
Yenə qaldım tək unudulmuş, yaralanmış - aaa
Köhnə şəkillər yerə səpələnmiş, qaralanmış yaaar
Kipriylərin iti qılıncdan, barmaqların caynaq kimi
Gözlərindən çıxan alovlar məni yandırdı yarpaq kimi
Payıza döndərib,günəşimi söndürüb
Sən dənizi içmisən,ürəyimdən uçmusan
Mən dalınca qaçmışam, mən hər şeydən keçmişəm
Gələcəyim, keçmişim səndən
(Nəqarət:Qaraqan)
Bezmişəm küləydən, Bezmişəm günəşdən
Bezmişəm yağışdan, Bezmişəm sevgidən
Bezmişəm arzudan, Bezmişəm boş ümiddən
Bezmişəm hər şeydən,bir liman bir də mən
(verse: Qaraqan)
Yenə qaldım tək dostlarımdan aralanmış - aaa
Amma bu da keçər, qəlbim yerdə taptalanmış yaaar
Bəbəylərin qara zülmətdən, mən cənnətdə dustaq kimi
Parçalandım bir neçə yerə, mən HAVA – OD – SU – TORPAQ kimi
Baharı qaytarıb, ulduzları yandırıb, kədərimi güldürüb
Qəfəsimi açmışam, mən ağrılı taleyimi nağıla döndərib
Məhəbbəti öldürüb, səndən
(Nəqarət: Qaraqan)
Bezmişəm küləydən Bezmişəm günəşdən
Bezmişəm yağışdan, Bezmişəm sevgidən
Bezmişəm arzudan, Bezmişəm boş ümiddən
Bezmişəm hər şeydən,bir liman bir də mən
(verse: AiD)
Bir bulud günəşdən ilham alır, ulduzlarım arxam olur
Mələylərim diləylərimə bağlı əməli qələmə alır
Söz, ümidi məndən alır, çarə yenə də səndə qalır
Bəlkə bəzən yarım qalan yollar məndən bezib gedib
Tənha qalır körpülərdə, danışmayan körpələr də
Baxışlarla bildirəndə qəzəbə son, göyərçinimə “Qon!”
Əmri mən verəndə nə biləydim ünvan sənin qəlbin olacaq
Həsrət indi mənim, acıq vermək növbəsi indi sənin olacaq
Bil mən artıq bezmişəm,təkcə səndən deyil elə özümdən də bezmişəm
Mən bezmişəm,mən bezmişəm [ x7 ]
